Oni
Moi nowi towarzysze raczej mi nie ufają (srsly, nic dziwnego, w końcu wyglądam jak demon), ale w walce musimy na siebie liczyć. Podczas starcia z Heroldem Fu Lenga przypada mi zaszczytne miejsce w kwasach żołądkowych i walka rozpuszczającymi się trupami. Zaszczyt pokonania wroga przypada za to małemu dzieciakowi, do którego zaczynam czuć nić sympatii.
Repek
Wcześniejsze granie z M. daje mi pewne fory, bo o jakieś 2% lepiej wiem, czego można się spodziewać. Sprawia to też, że z jednej strony gram sobie i bawię się postacią, a z drugiej cały czas próbuję rozkmninić magiczną zasadę, na jakiej opiera się przedstawiony świat. Tutaj dość szybko dotarło do mnie, że w Jigoku albo jest się bohaterem gracza, albo jest się martwym.
Oni
Spotkanie z poległym, zagubionym w piekle samurajem sprawia, że zaczynam wątpić w honor niektórych moich towarzyszy. Wygląda na to, że żywi nie są w stanie zrozumieć martwych. Oby zdążyli ich zrozumieć przed końcem podróży.
Repek
Nad Jeziorem Krwi okazuje się, że warto było dzień wcześniej poświęcić chwilkę na lekturę Drogi Kraba. W pewnym momencie, spychani przez armię zombie, bohaterowie stąpają po stosach oręża. M. każe mi opisać jedną z broni, którą rozpoznaję…
Oni
Na brzegu Jeziora Krwi dzieją się rzeczy niezwykłe i straszne. Niezwykłe jest walczenie z dzieciakiem siedzącym mi na ramionach. Trzeba jednak przyznać, że chłopak ma potencjał i kop z półobrotu też niezgorszy. Straszne jest za to odkrycie bojowego młota należącego do O’Ushi. A więc i ona tutaj przepadła… Wraz z niezliczonymi duszami dzielnych samurajów, którzy polegli w walce z Mrocznym Panem.
Repek
Gdy w scenie nad Jeziorem powiedziałem, że Oni znajduje znajomy bojowy młot, a M. wyczuła, że chodzi mi o broń Hidy O’Ushi, wiedziałem już, że mój pomysł na to, kim jest/może być Oni, ma sensowne podłoże. Pozostało spokojnie poczekać na scenę, w której będę mógł to otwarcie zadeklarować.
